Κατάργηση των Γενικών Συνελεύσεων στα πανεπιστήμια προτείνει ο πρύτανης της αστυνομίας και της Τάξης,
Θεόδωρος Φορτσάκης. Το αστείο, μάλιστα, στην υπόθεση αυτή είναι ότι το
δημοκρατικότατο αυτό αίτημα έγινε με αφορμή –όπως λέει το κείμενο- της
Επετείου του Πολυτεχνείου.
Τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, δεκάδες είναι τα δικαιώματα που έχουν χαθεί με αφορμή αυτήν ακριβώς τη χρεοκοπία την οποία προκάλεσαν τα κόμματα που κυβερνούν ακόμη και σήμερα την Ελλάδα.
Το δικαίωμα στην εργασία καταργήθηκε, μαζί με το δικαίωμα της πληρωμής. Καταργήθηκε επίσης το δικαίωμα στην εργασιακή μονιμότητα, ενώ υπό διαδικασία πλήρους κατάργησης είναι και η πρόσβαση στις δομές της υγείας και της παιδείας.
Τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας έχει καταργηθεί το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, ενώ υπό καθεστώς ολικής κατάργησης βρίσκεται και το δικαίωμα στην ενημέρωση.
Γενικά, κι επειδή δεν υπάρχει λόγος να πολυλογώ, τις τελευταίες 1500 μέρες έχει καταργηθεί το σύμπαν. Όμως αυτό δεν αποτελεί για τους πολίτες της χώρας σημαντικό πρόβλημα. Γι’ αυτό κι επιλέγουν να παραμένουν σιωπηλοί στα σπίτια τους ή το πολύ-πολύ να δηλώνουν συμμετοχή στις εκπομπές του Νίκου Χατζηνικολάου.
Έτσι, λοιπόν, έρχεται τώρα και η πρόταση να μην γίνονται γενικές συνελεύσεις φοιτητών, αλλά να ψηφίζει ο καθένας από το σπίτι για θέματα που αφορούν αυστηρά τις σχολές τους κι όχι κάτι άλλο γενικότερο που έχει να κάνει με την κοινωνία στην οποία ζουν.
Βέβαια, αυτός είναι και ο στόχος τέτοιου είδους αποφάσεων. Να μην συμμετέχει κανείς σε διαδικασίες που αφορούν το σύνολο, αλλά να φροντίζει μόνο την πάρτη του – και μάλιστα αποκλειστικά ό,τι του έχει επιτραπεί να φροντίζει από την πάρτη του· τίποτα παραπάνω.
Είναι πολύ ευχάριστα όλα αυτά που συμβαίνουν τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας (θα το γράφω και θα το ξαναγράφω αυτό συνέχεια), χωρίς τεράστιο κόπο από τα κόμματα και τους ανθρώπους τους που έφεραν την κατάσταση σε αυτό το σημείο.
Οφείλω, όμως, να παραδεχτώ ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Όπως -για παράδειγμα- οι δημοσιογράφοι της ΝΕΡΙΤ που ξεφτιλίζουν καθημερινά τους εαυτούς τους για να καταλήξουν να δουλεύουν δοκιμαστικά για 500 ευρώ το μήνα στα επόμενα δύο χρόνια, έτσι και αρκετοί καθηγητές ίσως σκεφτούν να τρέξουν για να προλάβουν την εθελοντική εργασία για τα μόρια του Ανδρέα Λοβέρδου, καθώς δεν υπάρχουν άλλα χρήματα για δασκάλους που μορφώνουν τα παιδιά μας.
Τα λεφτά τελείωσαν επειδή η χώρα χρεοκόπησε πριν από τέσσερα χρόνια, όπως μερικοί μας έχουν πει. Αν και στο ενδιάμεσο έχουν πληρωθεί οι κρατικοί εργολάβοι-εκδότες για όλες τις δουλειές που δεν προχώρησαν για διάφορους λόγους, ενώ κανονίζεται ήδη και η δουλειά σε άλλους τομείς –όπως τα σκουπίδια- στους οποίους αν υπάρχει οποιαδήποτε χασούρα (πχ. σταματήσουμε να κάνουμε όσα σκουπίδια κάναμε παλιά) τότε θα την καλύπτει το κράτος.
Το ίδιο συνέβη και για τους ξένους επενδυτές, τα ομόλογα των οποίων δεν κουρεύτηκαν και ξεπληρώθηκαν στο ακέραιο. Άλλωστε, τα αποθεματικά των πανεπιστημίων και των νοσοκομείων αρκούσαν.
Όσοι θεωρούν πως δεν υπάρχει κάτι άλλο να καταργηθεί –τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας- είναι γελασμένοι.
Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα υπό κατάργηση και θα τα δούμε να καταργούνται σύντομα. Από ανθρώπους με τόσο καλές διαθέσεις -σαν τον πρύτανη Φορτσάκη- που χρησιμοποιούν ακόμη και την ανακοίνωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου, για να γλιτώσουν χρόνο.
ahairlessape
Τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, δεκάδες είναι τα δικαιώματα που έχουν χαθεί με αφορμή αυτήν ακριβώς τη χρεοκοπία την οποία προκάλεσαν τα κόμματα που κυβερνούν ακόμη και σήμερα την Ελλάδα.
Το δικαίωμα στην εργασία καταργήθηκε, μαζί με το δικαίωμα της πληρωμής. Καταργήθηκε επίσης το δικαίωμα στην εργασιακή μονιμότητα, ενώ υπό διαδικασία πλήρους κατάργησης είναι και η πρόσβαση στις δομές της υγείας και της παιδείας.
Τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας έχει καταργηθεί το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, ενώ υπό καθεστώς ολικής κατάργησης βρίσκεται και το δικαίωμα στην ενημέρωση.
Γενικά, κι επειδή δεν υπάρχει λόγος να πολυλογώ, τις τελευταίες 1500 μέρες έχει καταργηθεί το σύμπαν. Όμως αυτό δεν αποτελεί για τους πολίτες της χώρας σημαντικό πρόβλημα. Γι’ αυτό κι επιλέγουν να παραμένουν σιωπηλοί στα σπίτια τους ή το πολύ-πολύ να δηλώνουν συμμετοχή στις εκπομπές του Νίκου Χατζηνικολάου.
Έτσι, λοιπόν, έρχεται τώρα και η πρόταση να μην γίνονται γενικές συνελεύσεις φοιτητών, αλλά να ψηφίζει ο καθένας από το σπίτι για θέματα που αφορούν αυστηρά τις σχολές τους κι όχι κάτι άλλο γενικότερο που έχει να κάνει με την κοινωνία στην οποία ζουν.
Βέβαια, αυτός είναι και ο στόχος τέτοιου είδους αποφάσεων. Να μην συμμετέχει κανείς σε διαδικασίες που αφορούν το σύνολο, αλλά να φροντίζει μόνο την πάρτη του – και μάλιστα αποκλειστικά ό,τι του έχει επιτραπεί να φροντίζει από την πάρτη του· τίποτα παραπάνω.
Είναι πολύ ευχάριστα όλα αυτά που συμβαίνουν τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας (θα το γράφω και θα το ξαναγράφω αυτό συνέχεια), χωρίς τεράστιο κόπο από τα κόμματα και τους ανθρώπους τους που έφεραν την κατάσταση σε αυτό το σημείο.
Οφείλω, όμως, να παραδεχτώ ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Όπως -για παράδειγμα- οι δημοσιογράφοι της ΝΕΡΙΤ που ξεφτιλίζουν καθημερινά τους εαυτούς τους για να καταλήξουν να δουλεύουν δοκιμαστικά για 500 ευρώ το μήνα στα επόμενα δύο χρόνια, έτσι και αρκετοί καθηγητές ίσως σκεφτούν να τρέξουν για να προλάβουν την εθελοντική εργασία για τα μόρια του Ανδρέα Λοβέρδου, καθώς δεν υπάρχουν άλλα χρήματα για δασκάλους που μορφώνουν τα παιδιά μας.
Τα λεφτά τελείωσαν επειδή η χώρα χρεοκόπησε πριν από τέσσερα χρόνια, όπως μερικοί μας έχουν πει. Αν και στο ενδιάμεσο έχουν πληρωθεί οι κρατικοί εργολάβοι-εκδότες για όλες τις δουλειές που δεν προχώρησαν για διάφορους λόγους, ενώ κανονίζεται ήδη και η δουλειά σε άλλους τομείς –όπως τα σκουπίδια- στους οποίους αν υπάρχει οποιαδήποτε χασούρα (πχ. σταματήσουμε να κάνουμε όσα σκουπίδια κάναμε παλιά) τότε θα την καλύπτει το κράτος.
Το ίδιο συνέβη και για τους ξένους επενδυτές, τα ομόλογα των οποίων δεν κουρεύτηκαν και ξεπληρώθηκαν στο ακέραιο. Άλλωστε, τα αποθεματικά των πανεπιστημίων και των νοσοκομείων αρκούσαν.
Όσοι θεωρούν πως δεν υπάρχει κάτι άλλο να καταργηθεί –τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας- είναι γελασμένοι.
Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα υπό κατάργηση και θα τα δούμε να καταργούνται σύντομα. Από ανθρώπους με τόσο καλές διαθέσεις -σαν τον πρύτανη Φορτσάκη- που χρησιμοποιούν ακόμη και την ανακοίνωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου, για να γλιτώσουν χρόνο.
ahairlessape
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου